Aankomen in Santiago betekent na de plichtplegingen, vooreerst het organiseren van de terugkeer als het reserveren van een plaats in de Eurolines-bus richting Brussel alvorens verder te kunnen kennismaken met de 3de belangrijkste 'Heilige Plaats' van het Christendom.
Santiago de Compostela samengevat in enkele van onze indrukken:
-Een komen en gaan van toeristen en pelgrims, op zoek naar de Kathedraal, een slaapgelegenheid, een bar of restaurant, een souvenierken of gewoon zichzelf... of flaneren doorheen de vele straatjes, geplaveid met grote natuurstenen, langsheezn kraamkens en handwerklui allerlei, soms genietend van straatanimatie of een -muzikant, een concert of een operazangeres...
-Rond het centrale "Praza do Obradoiro" de kerkelijke macht en praal geconcentreerd in de majestueuze kathedraal, met daartegenover de zetel van de 'Xunta de Galicia' met bovenaan een trotse Sint Jacob te paard als Matamoros (Morendoder), geflankeerd door het rectoraat van de lokale universiteit en een paradores, een luxehotel in een historisch gebouw... kan het nog symbolischer? Daarrond, binnen de oude stadsomwalling, kerken al dan niet verbonden aan een klooster van de vele orden die de Kerk rijk is, als om dicht bij de Apostel en zijn invloed te zijn.
-Veel bedelaars (soms verkleed als middeleeuwse pelgrim of monnik), straatmuzikanten en enkele levende 'beelden'.
Wat zagen wij nog:
- een Franse WC in een eenvoudig Italiaans restaurantje midden in een Spaanse stad...
- zaterdagavond was er een stratenloop van 4km in de binnenstad voor autochtone kinderen en volwassenen.
We hebben ook de tijd genomen om alle mensen te bedanken die een (bak)steen(tje) hebben bijgedragen om deze Camino te ondersteunen (onder welke vorm dan ook), voor een jacht op geschenkjes en om een bezoek te brengen aan 'el Museo del catedral', 'el Museo de la iglesia de San Martín' en 'el Museo das peregrinacións'... met meestal de toelichtingen in uitsluitend alle Spaanse talen.
En Wim zal zijn verjaardag in 2013 niet vlug vergeten:
- hij kreeg onverwacht van 2 Duitse meisjes en 2 Amerikaanse leerkrachten -waarmee we reeds eerder op onze Camino kennis maakten- kussende gelukwensen
- we zijn even op de webcam gefotografeerd geweest door Freddy
- tijdens de vrijdagavonddienst van 19h30 vloog de geurig zwierende Botafumeiro boven ons hoofd... wat een spektakel!
- na de dienst werd Wim een "Feliz Cumpleaños" (Happy birthday to you) toegezongen door een Spaanse jeugdgroep vanaf de trappen naast de Kathedraal.
En zoals de traditie het wil, hebben we van onze Camino afscheid genomen in... Fisterra, het 'einde van de wereld' en het "0,00 km" punt van alle Camino's. Niet te voet zoals in ons eerste opzet, maar per autobus om het nog steeds niet volledig herstelde rechter scheenbeen maximaal te sparen. Van daaruit begonnen we aan onze weg terug naar huis te voet... om dan in het centrum van Fisterra terug de bus op te stappen richting SdC.
